Hé Hé Het is alweer even geleden dat ik een stukje geschreven heb. Ging het eerst heel vlotjes en rolden de verhalen zich als vanzelf voor me uit, op enig moment stopte dat gemak en het schrijven raakte in het welbekende slop. Zo gaan die dingen. Het leven wandelt verder en je houdt je weer bezig met andere dingen. Totdat een mailtje je herinnert aan De Nieuwe Nachtegaal en het stukjes schrijven. De belofte, ach ik zet wel weer wat op papier, was snel gedaan. Toch had ik nog even tijd nodig.
Ik heb, heel recent, het boekje ‘Op de orgelzolder’ gelezen. Samengesteld door Jaap van Gelderen, uitgegeven in 2006. Ruim vier jaar lang heb ik tegenover de Breepleinkerk gewoond zonder ook maar het flauwste benul van de rol die deze kerk in de tweede wereldoorlog heeft gespeeld. De verhalen van en over de onderduikers die hun leven te danken hebben aan de inzet, de durf en het lef van de mensen van deze kerk. Niet een paar dagen of weken, maar 34 maanden is deze kerk het toevluchtsoord geweest van een behoorlijk grote groep van mensen, onderduikers.
Zo aan het begin van Mei overvalt me altijd en beetje een soort van ‘even stilstaan voor we verder gaan’ gevoel. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de dodenherdenking en Bevrijdingsdag. Ik ben daar, terecht, mee opgegroeid. Zeker het herdenken was belangrijk. Want, dat zoveel gruwelijks niet meer gebeuren mocht, nou dat was duidelijk. En als we nou maar bewust zouden zijn en stil zouden staan bij en zouden herdenken dan moest het wel gaan lukken met die zo zwaarbevochten vrijheid. meer info orgelzolders: https://orgelzolders.nl/boeken/
Goed, het boekje is bepaald geen roman, integendeel het is meer een soort van opsomming van feiten. Maar juist dit opsommen maakt dat het mij zo raakt.
Je hebt een gezin, met kinderen, maar je twijfelt geen moment om hulp te bieden aan hen die dat nodig hebben. Voor alle moeilijkheden wordt een oplossing gezocht. Het is bloed gevaarlijk om hulp te bieden aan onderduikers. Het kan je je eigen leven kosten, maar geen tel wordt er getwijfeld.
En dat zet me dan aan het denken. Wat zou IK doen? In zo’n gevaarlijke situatie? Zou ik in staat zijn hulp te bieden? Of zou mijn angst, mij tegenhouden? Zou ik een ‘wegkijker’ zijn?
Nederland is, gelukkig, nog een prachtige, rustige plek om te wonen. We hebben geen gebrek, alles gaat z’n gangetje. Oh er is genoeg wat beter zou kunnen, dat zie ik ook wel maar al met al….
Als ik dan de blik wat wijder zet dan wordt ik toch een beetje somber. Want in landen, dichterbij dan we denken, is het helemaal niet meer zo gemoedelijk. Nee af en toe lijkt ‘ons’ kleine Nederland wel een rustig bounty eiland in een heel heel heel woelige zee. Meer vluchtelingen dan ooit op zoek naar een veilige plek. Aanslagen in de landen dicht en minder dicht om ons heen. Luid haat brullende mensen, op alle zenders van de tv (en dat zijn er best veel).
En dan ervaar ik de wereld om mij heen als een kokend vat olie waar alleen nog maar een vlammetje bij hoeft om de hele boel te laten exploderen.
Op dit moment gebeurt er heel veel gruwelijks. ‘We’ laten het weer gebeuren. We sluiten onze ogen, het is een ‘ver van mijn bed’ gebeuren.
‘We’ praten er misschien wel eens over, na het zien van beelden op de tv. Ontelbare mensen die in tentjes moeten zien te overleven in de winter, in de sneeuw. Kinderen die niets meer hebben, zelfs geen onderwijs.
Dat komt ook zo bizar op me over, weer even terug naar ‘Op de orgelzolder’. De zoon van de hulpgevers loopt in de winter ’44-’45 naar school… Oké…. De koudste winter ooit, nauwelijks nog voedsel, geen stroom, geen brandstof, maar school, ja dat is er wel. Goed al lopend naar school is hij getuige van de terechtstelling van 40 jonge mannen. Hij kijkt ernaar en zegt: “Ik ging verder, op weg naar school’.
Die zin, die beukt nog het zwaarst op me in. Want ook ik kijk, zie en weet. Immers de media zorgen ervoor dat ik tot in het kleinste detail op de hoogte ben. En ook ik kijk en ga verder.
4 Mei, herdenkingsdag. Ik ga mijn denken eens goed op een rijtje zetten. En ik ga kijken wat ik kan DOEN. Ik wil mijn eigen kleine druppel op de gloeiende plaat maken.
Meer info orgelzolders: https://orgelzolders.nl/boeken/
RSS-feed