Deze eerste keer dat ik deze column schrijf, wil ik het met u over onze ouderen hebben. Onze ouderen hebben de Nederlandse verzorgingsstaat opgebouwd. Zij verdienen wat mij betreft dan ook goede zorg en voldoende aandacht, van hun familie, van hun buren, van hun vrienden en ook van de overheid. Er is geen excuus om onze ouderen te verwaarlozen, er is geen excuus om hen te laten vereenzamen. Een probleem dat helaas wel degelijk speelt, ook in onze stad.
Niet zo lang geleden bezocht ik een echtpaar namens de gebiedscommissie. Ik mocht hen feliciteren met hun 65-jarige huwelijk. Mevrouw woont nog in hun eigen woning, haar echtgenoot woont in een verzorgingshuis. Zij vertelden mij een verhaal dat ik, toen ik het hoorde, haast niet kon geloven. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verloor de dame één van haar benen. Onlangs kreeg zij onverwacht een telefoontje en na een kort gesprek werd haar verteld dat zij vanaf 2015 een deel van haar huishoudelijke hulp niet meer gaat krijgen. Gelukkig is de echtgenoot van de mevrouw ex-militair en zo bleek later, heeft de vereniging van veteranen ervoor gezorgd dat dit gedeelte van de zorg ook veilig is gesteld. Wat een opluchting. Toch schrok ik toen ik dit hoorde. Zo mogen wij niet met onze ouderen omgaan.
Dit is helaas slechts één voorbeeld. De vorige wethouder heeft beloofd dat met de ouderen eerst een keukentafelgesprek plaatsvindt, voordat er een besluit volgt, zodat men niet wordt overvallen zoals de mevrouw uit het voorbeeld. Ik spreek dan ook de hoop en de verwachting uit dat deze nieuwe wethouder ook dergelijke zorgvuldigheid betracht en zorgvuldig omgaat met gevoelige dossiers.
Tot volgende keer.
Zeki Baran
Niet zo lang geleden bezocht ik een echtpaar namens de gebiedscommissie. Ik mocht hen feliciteren met hun 65-jarige huwelijk. Mevrouw woont nog in hun eigen woning, haar echtgenoot woont in een verzorgingshuis. Zij vertelden mij een verhaal dat ik, toen ik het hoorde, haast niet kon geloven. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verloor de dame één van haar benen. Onlangs kreeg zij onverwacht een telefoontje en na een kort gesprek werd haar verteld dat zij vanaf 2015 een deel van haar huishoudelijke hulp niet meer gaat krijgen. Gelukkig is de echtgenoot van de mevrouw ex-militair en zo bleek later, heeft de vereniging van veteranen ervoor gezorgd dat dit gedeelte van de zorg ook veilig is gesteld. Wat een opluchting. Toch schrok ik toen ik dit hoorde. Zo mogen wij niet met onze ouderen omgaan.
Dit is helaas slechts één voorbeeld. De vorige wethouder heeft beloofd dat met de ouderen eerst een keukentafelgesprek plaatsvindt, voordat er een besluit volgt, zodat men niet wordt overvallen zoals de mevrouw uit het voorbeeld. Ik spreek dan ook de hoop en de verwachting uit dat deze nieuwe wethouder ook dergelijke zorgvuldigheid betracht en zorgvuldig omgaat met gevoelige dossiers.
Tot volgende keer.
Zeki Baran
RSS-feed